جرثقیل گولیات تک تیر یک جرثقیل پرکاربرد در مقیاس بزرگ در داخل و خارج از منزل است. این عمدتاً از پرتو اصلی، پرتو انتهایی، برآمدگی، مسیر پیاده روی، تجهیزات کنترل الکتریکی، مکانیسم بالابر و سایر قطعات تشکیل شده است.
شکل کلی آن مانند یک در است و مسیر بر روی زمین گذاشته شده است، در حالی که جرثقیل پل مانند یک پل به طور کلی است و مسیر روی دو تیر فولادی H شکل متقارن بالای سر است. تفاوت این دو آشکار است. وزنه های متداول بالابر 3 تن، 5 تن، 10 تن، 16 تن و 20 تن هستند.
جرثقیل تک تیرچه ای که به آن جرثقیل دروازه ای تک تیر، جرثقیل دروازه ای خواننده و غیره نیز می گویند.
امروزه جرثقیل گولیات تک تیر بیشتر از سازههای جعبهای استفاده میکند: تیرهای پایه جعبهای، تیرهای زمینی جعبهای و تیرهای اصلی جعبهای. پایه ها و تیر اصلی توسط نوع زینی به هم متصل می شوند و از پیچ های موقعیت یابی بالا و پایین استفاده می شود. زین و پایه ها به طور ثابت توسط میخ هایی از نوع لولا به هم متصل می شوند.
جرثقیل های دروازه ای تک پرتو معمولاً از کنترل بی سیم زمینی یا عملیات کابین استفاده می کنند و حداکثر ظرفیت بالابری می تواند به 32 تن برسد. اگر به ظرفیت بالابری بیشتر نیاز است، جرثقیل دروازه ای دو تیر معمولا توصیه می شود.
دامنه کاربرد جرثقیل دروازه ای بسیار گسترده است و می توان از آن برای عملیات های داخلی و خارجی استفاده کرد. می توان از آن در صنایع تولید عمومی، صنعت فولاد، صنعت متالورژی، نیروگاه برق آبی، بندر و غیره استفاده کرد.
در مقایسه با جرثقیل های پل، قسمت های اصلی نگهدارنده جرثقیل های دروازه ای، برآمدگی ها هستند، بنابراین نیازی به محدود شدن توسط سازه فولادی کارگاه ندارند و تنها با ریل گذاری می توان از آنها استفاده کرد. دارای ساختار ساده، استحکام بالا، استحکام خوب، پایداری بالا و نصب آسان است. برای شرایط کاری مختلف مناسب است و یک راه حل جرثقیل مقرون به صرفه است!